|
OUTRECUIDÉ, adj. |
[T-L : outrecuidier (outrecuidié) ; GD : outrecuidier (outrecuidié) ; FEW II-1, 840b : cogitare] |
[D'une pers., de son comportement] "Outrecuidant, téméraire, présomptueux, arrogant" ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... |
Rem. Renart contref. R.L., 1328-1342, gloss. ; Percef. IV, R., c.1450 [c.1340], gloss. ; Cligès C.T., 1455, gloss. ; Jourd. Blaye alex. M., a.1455, gloss. ; TARDIF, Facéties Pogge D.H.-P., c.1490, gloss. ; Chasse am. W., a.1509, gloss. ... |
| - | Empl. subst. ... |
V. aussi outrecuider |
DMF 2020 - Synthèse |
Robert Martin |
|
|